Źródło: Miron Białoszewski, Pamiętnik z powstania warszawskiego, Warszawa 1976, s. 44–45. – to fragment litanii litania litanii odmawianej w czasie powstania warszawskiego, który został przywołany w Pamiętniku z powstania warszawskiego Mirona Białoszewskiego. Pamiętnik z Powstania Warszawskiego w reżyserii Jerzego Bielunasa to ponadczasowa opowieść o tragedii, jaką niesie każda wojna, okrucieństwie historii i cier Wspomóż naszą działalność wpłacając dowolny datek:http://paypal.me/audiobookiWięcej audiobooków? Kliknij i wesprzyj kanały:Mściwój Ziemomysł:http Pamiętnik z powstania warszawskiego „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to skomponowane przez Mirona Białoszewskiego dzieło, w dokumentalny i zgodny z faktami sposób ilustrujące powstanie warszawskie z punktu widzenia autora pełniącego jednocześnie funkcję narratora i głównego bohatera. Scenariusz akademii: "Powstanie Warszawskie". Cele: - przybliżenie młodzieży tematyki tego okresu historii Polski. - rozbudzenie uczuć patriotycznych i dumy narodowej. Czas trwania: ok. 40min. Wykorzystane materiały: - Zbigniew Puchalski - Historia Polski wierszem i prozą, Płock 1998. - Miron Białoszewski - Pamiętnik z powstania Geneza powstania warszawskiego 1944 : dyskusje i polemiki / wybór i oprac. Leszek Grot. - Warszawa : Ministerstwo Obrony Narodowej, 1984. "Gustaw" - "Harnaś" dwa powstańcze bataliony / Robert Bielecki. - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1989. Halicz / Roksana Jędrzejewska-Wróbel ; na podst. wspomnień Henryka Kończykowskiego ; il. caPqq. W 1967 roku narrator książki, czyli sam autor, Miron Białoszewski, ma 45 lat. Widzi przed sobą całą, pozbawioną gruzów stolicę, leży spokojnie na kanapie. W takich warunkach dopiero przypomina sobie samego siebie sprzed dwudziestu trzech lat – czyli młodego cywila w momencie wybuchu powstania warszawskiego. A te nastąpiło 1 sierpnia 1944 roku, planowo o godzinie „W”, czyli o siedemnastej. W tamtej chwili główny bohater został posłany przez matkę po chleb na ulicę Staszica, zaś następnie spotkał się ze swoimi znajomymi – Ireną P. oraz Staszkiem, których znał dobrze z tajnej polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, z którymi wcześniej, już w czasie trwania wojny, organizował niejednokrotnie wieczorki poetyckie oraz przedstawienia, w których sam nie raz miał okazję Chłodnej 24 przebywał niezbyt długo – następnego dnia już stawił się we własnym domu, na Chłodnej 40, gdzie zastał matkę oraz Żydówkę Stefę, do której zwracał się per Babu Stefu. Do niedawna była ona ich sublokatorką, gdyż doskonale potrafiła maskować swoje żydowskie pochodzenie, do czasu, aż dozorczyni odkryła prawdę i zapytała się o to wprost matce Mirona. Tym razem jednak przybyła do swoich przyjaciół, szukając schronienia, gdyż dosłownie przed chwilą uwolniona została przez powstańców z jadącej więźniarki (ponieważ ktoś podrzucił jej wcześniej żydowską opaskę do torby i wówczas prawda wyszła na jaw).Stefa podawała się za nieżyjącą Polkę, Zofię Romanowską (papiery na to nazwisko załatwił jej ojciec Mirona, Zenon Białoszewski, który był w AK i parę lat temu rozszedł się z żoną i zamieszkał ze swoją kochanką, Zochą, przy ulicy Chmielnej 32 na Śródmieściu). Później sytuacja zmusiła bohatera i jego dwie towarzyszki do schronienia się na niższych piętrach, aż wreszcie do zejścia do piwnicy. Już 2 sierpnia W piątek 31 lipca Stołeczna Estrada zaprasza mieszkańców Warszawy na niezwykłe widowisko muzyczne oparte na prozie Mirona Białoszewskiego – „Pamiętnik z Powstania Warszawskiego”. Rozpocznie się ono o godzinie 20 na Placu i autorem scenariusza widowiska jest Jerzy Bielunas, aranżacje muzyczne napisał Mateusz Pospieszalski, a choreografię przygotowuje Maciek Florek – doskonały tancerz i choreograf, zwycięzca pierwszej edycji programu You Can scenie zobaczymy artystów, którzy za pomocą tekstów i muzyki odtworzą nastój tamtych dni, kiedy wybuchło i trwało powstanie w projekcie udział wezmą Stanisława Celińska, Katarzyna Groniec, Alina Janowska, Anna Maria Jopek, Maciej Maleńczuk, Adam Nowak, Robert Więckiewicz, Mikołaj Woubishet oraz najmłodszą generację śpiewających aktorów i tancerzy – absolwenci wrocławskiej PWST, Chór Kameralny Ampla i Polska Orkiestra Sinfonia aranżacji do obszernych fragmentów tekstu Mirona Białoszewskiego jest Mateusz Pospieszalski. Muzyczne obrazy zawierające opis tragedii Warszawy, poprzez nowoczesną szatę dźwiękową, nabierają uniwersalnego znaczenia – stają się opowieścią o tragedii każdej wojny, każdego aktu ludobójstwa, o okrucieństwie współczesnej historii i cierpieniu niewinnych ludzi. Kolejne utwory ukazują różne sceny z życia walczącego miasta. Np.: Bieg, pęd, ucieczka z zagrożonych dzielnic miasta – dynamiczna scena śpiewana oparta na rytmicznej, pełnej zaskakujących zmian tempa kompozycji. Litania piwnic – utwór ukazuje modlitwę tłumów stłoczonych w piwnicach i schronach, przeżywających tam grozę nalotów i bombardowań Przejście kanałami – utwór wykorzystujący efekty ciszy, szeptów, plusku i kapania wody, oparty na dramatycznym opisie przejścia kanałami Starego Miasta. Żywioł ognia, walka z płomieniami, obraz ten powraca do chwili zagłady katedry warszawskiej. W scenie wykorzystano motywy muzyki oratoryjnej i kościelnej. W widowisku znajduje się również autentyczna scena, w której w jednej z kawiarni w centrum Warszawy pod niemieckim ostrzałem grano dla powstańców koncert szopenowski. Dalsze obrazy przedstawienia ukazują: powstańcze szpitale i akcje ratowanie rannych, a także wyjście ludności ze zburzonego miasta po upadku do kolejnych obrazów nawiązują często do różnych muzycznych źródeł: np. do przedwojennych przebojów rewiowych, rozmaitych form muzyki sakralnej, śpiewanych na ulicach pieśni powstańczych itp. Wybitne walory prozy Mirona Białoszewskiego, specyficzny tok narracji, urwane wypowiedzi, okaleczone formy zdań, mnożone sylaby, wyrazy dźwiękonaśladowcze oddają grozę świata, który „wypadł z normy” tak samo jak język, którym opowiadana jest historia skazanego na zagładę rolę odegra też ruch sceniczny, który jest specjalnie na tę okazję przygotowywany przez choreografa Maćka Florka – zwycięzcę I edycji programu You Can Dance, tancerza, choreografa, wykładowcę tańca współczesnego i dwóch tygodni trwają warsztaty, podczas których wybrani w castingach młodzi, ambitni tancerze z całej Polski, ćwiczą pod okiem Florka układy choreograficzne do działaniach tanecznych wezmą również udział absolwenci Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we będzie niezwykle ważnym elementem widowiska. Proste, a zarazem funkcjonalne konstrukcje wykonane z pleksi tworzyć będą w zależności od akcji kanały, kawiarnię w centrum Warszawy czy będzie retransmitowany 1 sierpnia (sobota) o godzinie 18 w programie 2 Telewizji Polskiej. Miron Białoszewski nie brał udziału w powstaniu i oglądał je oczyma cywila. Po ponad 20 latach postanowił opisać to, czego był świadkiem, w książce „Pamiętnik z powstania warszawskiego”. Streszczenie opisuje okropności wojny, wędrowanie kanałami i ukrywanie się przed nalotami. Autor uważał, że język poetycki nie jest właściwym narzędziem do opisywania okrucieństw wojny i widoku śmierci. Na własne potrzeby stworzył język oddający ówczesny nastrój, pokazujący prawdziwe oblicze ludzi i tragedię świata – to cecha wyróżniająca „Pamiętnik z powstania warszawskiego”. Opracowanie tematu wojny wymagało zastosowania odpowiedniej techniki. „Pamiętnik z powstania warszawskiego” – streszczenie Akcja pamiętnika rozgrywa się w ciągu 63 dni powstania warszawskiego. Autor pokazuje każdy dzień, stąd kompozycja utworu – podział na części według dat. Czym jest „Pamiętnik z powstania warszawskiego”? Streszczenie jego treści jest niezwykle trudne, ponieważ opowieść przesycona jest szczegółami, dokładnymi opisami wydarzeń rozgrywających się dzień po dniu. Białoszewski prowadzi relację, obrazuje powolny proces zagłady miasta i jego mieszkańców. Akcja rozpoczyna się 1 sierpnia 1944 roku tuż przed godziną „W”. Od tej pory czytelnik wraz z narratorem wędruje przez niszczoną Warszawę. Jak Białoszewski przedstawia historię w utworze „Pamiętnik z powstania warszawskiego”? Plan wydarzeń to opis każdego dnia walki. „Pamiętnik z powstania warszawskiego” – problematyka Jakie prawdy przekazuje autor? Co daje się wyczytać z utworu „Pamiętnik z powstania warszawskiego”? Interpretacja tego dzieła jest niezwykle istotna z uwagi na jego historyczną wartość. Dokładny opis wydarzeń sprawia, że czytelnik czuje, jakby był w ich centrum. Obserwuje codzienne czynności zwykłych warszawiaków, próby odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Ciekawym zabiegiem jest opis najprostszych zdarzeń, które urastają do rangi niezwykle ważnych – mycia, strzyżenia, jedzenia. Autor pokazuje, że właśnie dzięki temu ludzie mogli żyć w miarę normalnie w tak ekstremalnych warunkach. To jednak tylko niewielka część zagadnień, które porusza „Pamiętnik z powstania warszawskiego”. Problematyka sięga głębiej, dotyka uczuć ludzkich i sposobów na zachowanie człowieczeństwa. „Pamiętnik z powstania warszawskiego” – sposób kreowania rzeczywistości Białoszewski posługuje się językiem potocznym, pełnym neologizmów, powtórzeń, przejęzyczeń. Sposób opisywania rzeczywistości ma oddać okropieństwa wojny, strach towarzyszący ludziom i śmierć. Krótkie zdania, wykrzyknienia, przerywane wypowiedzi budują napięcie charakterystyczne dla tamtych dni. Co jeszcze warto wiedzieć na temat wizji rzeczywistości, którą maluje „Pamiętnik z powstania warszawskiego”? Bohaterowie nie są żołnierzami walczącymi na froncie, to rodzina, znajomi i przyjaciele Mirona, niedopuszczający się heroicznych czynów, ale starający się pomagać sobie wzajemnie. „Pamiętnik z powstania warszawskiego” – podsumowanie O wojnie napisano wiele, jednak całkiem nowym sposobem mówienia o niej jest „Pamiętnik z powstania warszawskiego”. Miron Białoszewski relacjonuje, nie ocenia, brak tu również refleksji. To dobra dziennikarska praca, pokazująca obiektywnie wydarzenia i sytuacje. Na liście lektur szkolnych znalazł się również „Pamiętnik z powstania warszawskiego”. Streszczenie opowieści musiałoby sprowadzić się do stwierdzenia, że to opis okrucieństwa wojny i ludzkiej tragedii. Zadaniem nauczycieli jest przekonanie młodzieży, by zechciała poznać dzieło dokładnie, odnaleźć ukryte tam ważne i wciąż aktualne prawdy. 1) Utwór M. Białoszewskiego jest a) pamiętnikiem. b) dziennikiem. 2) Utwór M. Białoszewskiego jest dziennikiem, ponieważ... a) z pewnego dystansu czasowego przedstawia relację o zdarzaniach, w których uczestniczył narrator. b) przedstawia relacje na żywo z wydarzeń, w których uczestniczy narrator. c) narrator nie ocenia ani nie komentuje zdarzeń, które miały miejsce w odległej przeszłości 3) Narratorem jest cywil, mieszkaniec okupowanej Warszawy. a) Prawda b) Fałsz 4) Narratorem utworu jest powstaniec biorący czynny udział w walkach a) Prawda b) Fałsz 5) Fragment: ,,tam, w lewo, jest uliczka - za tym załomem Długiej - maleńka, ślepa, na Ogród Krasińskich od tyłu. Barokowa ją się nazwało. Formalnie. Przed wojną. Okolica dumna z nowego czegoś. Ale zrozumieli, że ,,Barokowa" (tak mówili). (Przyznam się, że i ja do 1946 roku myślałem, że Barokowa)". a) świadczy o tym, że narrator nie znał swojego miasta, co utrudniało mu poruszanie się po ulicach. b) Od opisywanych czasów minął już jakiś czas. c) Na tabliczce z nazwą ulicy błędnie napisano jej nazwę i mieszkańcy nie mogli się do nowej nazwy przyzwyczaić. Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Temat: Literacki dokument powstania warszawskiego. Czas pracy: 2 jednostki lekcyjneMetody pracy:- rozmowa kierowana- praca z tekstem- wizualizacja - dyskusjaFormy pracy:indywidualna, grupowa Materiały:fragmenty "Pamiętnika z powstania warszawskiego", Słownik terminów literackich, fragmenty filmu "Pamiętnik z powstania warszawskiego".Cele:- charakteryzuje bohaterów - przytacza odpowiednie cytaty z „Pamiętnika z powstania warszawskiego” Mirona Białoszewskiego - doskonalenie techniki czytania ze zrozumieniem- opisuje odczucia, które budzi w nim utwór,- wypowiada się na temat wpływu przeżyć wojennych na więzi międzyludzkie,- porównuje dwa teksty kultury- wyszukuje informacje w tekście- opowiada o życiu mieszkańców Warszawy w wojennej rzeczywistości,Uczeń wie:- co to jest pamiętnik- co to jest anakolut, wyraz dźwiękonaśladowczy- kto to jest narratorUczeń potrafi:• dokonać analizy elementów świata przedstawionego w utworze: bohater, czas i miejsce zdarzeń, • wskazać narratora oraz literackie przykłady postaw ludzi wobec wojny i zagrożenia • potrafi wymienić cechy gatunkowe utworu• wskazać w tekście anakoluty• przedstawić te cechy narratora, które pozwalają genezę utworu odnieść do osobistych doświadczeń autora• wyjaśnić jaką funkcję w tekście pełnią: niedokończone zdania, wyrazy dźwiękonaśladowcze, równoważniki, anakoluty• porównać 2 teksty kultury: książkę, filmPrzebieg zajęć:Część wstępna:1. Powitanie uczniów. 2. Nauczyciel prosi uczniów, aby przypomnieli najważniejsze informacje historyczne związane z powstaniem warszawskim3. Nauczyciel podaje temat właściwa:1. Nauczyciel pyta: Co to jest pamiętnik? Jakie są jego cechy gatunkowe?2. Uczniowie w dalszej części zajęć zapoznają się z fragmentami "Pamiętnika z .....".3. Prowadzący prosi aby słuchacze uzasadnili czy ten tekst jest Uczniowie przypominają kim to jest narrator i określają kto jest narratorem w danym utworze. Równocześnie na prośbę nauczyciela przedstawiają takie jego cechy, które pozwalają genezę utworu odnieść do osobistych doświadczeń autora. Następnie dokonują analizy elementów świata przedstawionego: czas i miejsce Nauczyciel prosi aby uczniowie odpowiedzieli na poniższe pytania (podając przykłady z tekstu);Kim są bohaterowie? Jak wygląda ich życie w Warszawie? Jaką postawę przyjmują wobec wojny i zagrożenia? Jak przeżycia wojenne wpłynęły na więzi międzyludzkie?6. Słuchacze samodzielnie zapisują notatkę do Prowadzący zapoznaje uczniów z definicją słowa "anakolut". Prosi aby znaleźli przykłady w tekście. Następnie pyta się dlaczego w tekście jest dużo: anakolutów, niedokończonych zdań, równoważników, wyrazów dźwiękonaśladowczych. Uczniowie wyjaśniają ich funkcję. 8. Prowadzący pokazuje uczniom fragment filmu "Pamiętnik z powstania warszawskiego".Zakończenie zajęć:1. Uczniowie opisują uczucia, które budzi w nich utwór i film. Uzasadniają swoją Słuchacze porównują poznane dwa teksty kultury - krótka dyskusja. 3. Nauczyciel dziękuje za zajęcia i słownie nagradza najbardziej aktywnych słuchaczy.

pamiętnik z powstania warszawskiego tekst utworu